شعرنو
یارب این نوگل خندان که سپردی به منش / می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دکتر این دختر خندان که کوبیدی تو سرش / می‌سپارم به تو از ذهن در سر کچلش!
گرچه از کوی وفا گشت بصد مرحله دور / دور باد آفت هر چی پسره از توی سرش!
گربه سرمنزل مقصود رسی دخت قناس! / چشم دارم که سلامی برسانی زمنش!
به ادب جامه گشائی کن از آن زلف سیاه / جای تیفوسی عزیز است تو بهم برمزنش!
گو دلم خیره شده بر خط و خال بدنش! / محترم دار در آن طره گردن شکنش!
در مقامی که بیاد لب او مینوشند / الکل آنست که مست گردد زبوی خویشتنش!
عرض و مال را نتوان بر در میخانه فروخت! / هرکه خربزه خورد بر لب دریا فکنش!
شعر صدرا همه بیت الغزل معرفت است! / آفرین بر دهن و دلکشی هر سخنش!
معنی اشعار:
بیت اول : خدایا من مواظب اینی که به من سپردی مثل چشمم هستم!
بیت دوم : دکتر جان این دختری که همچین کوبیدی توی سرش ، تازگیا کچل شده!
بیت سوم : هرچند که معنی وفا را دختره نمیدونه ، ولی آرزو میکنم که فکر پسرای دیگه رو نکنه!
بیت چهارم: از طرف ما هم به حاج خانوم سلامکی برسان!
بیت پنجم : در منزل با ادب روسری را در بیار که موهای سر تیفوسی خیلی باحاله!
بیت ششم: زیادی به خط خال بدنش دقت نکن که ممکنه گردنتو بشکنه!
بیت هفتم : این قسمت بد آموزی داره! معنیش نمیکنم!
بیت هشتم: هیکشی جنسش‌رو جلوی منزلش نمیفروشه! وگرنه پای لرزش هم میشینه!
بیت نهم : شعر صدرا همه از روی معرفت است و صد آفرین به این کلام دلکش!
ادامه مطلب
